افراد از اصطلاح اوقات فراغت تحت تأثیر عوامل مختلف، برداشت‌های متفاوتی دارند. سخت می‌توان به یک تعریف ثابت در اوقات فراغت رسید چرا که به تعداد افرادی که در مورد اوقات فراغت تحقیق کرده‌اند یا فکر خود را به آن مشغول داشته‌اند، تعریف برای اوقات فراغت وجود دارد. این تعاریف از نظر اقتصادی، اجتماعی، فلسفی، تاریخی، تعلیم و تربیتی یا فرهنگی ممکن است بسیار متفاوت باشند و البته هر فردی با توجه به اطلاعات خود تصور می‌کند که درک شخصیش از اوقات فراغت همان تعریف مطلوب آن است. در پستهایی در آینده، تعریف اوقات فراغت از نظر اندیشمندان مختلف این حوزه را بررسی می‌کنیم.
به صورت کلی فراغت در زبان انگلیسی از Leisure و از واژه لاتین Licere گرفته شده است که به معنای آزاد بودن است. در تعریف کلی اوقات فراغت می‌توان بیان کرد که فراغت زمانی از بیداری انسان است که در طی آن هیچ گونه فعالیت شغلی و موظف وجود نداشته باشد و انسان بتواند آن را به میل و دلخواه خود بگذراند. در این تعریف سه قید به کار گرفته شده است: نخست اینکه فراغت جزئی از زمان بیداری انسان است یعنی خواب به عنوان یک نیاز زیستی در زمره اوقات فراغت نیست. دوم اینکه در فراغت هیچ گونه تعهد شغلی و موظف وجود ندارد. از این رو اوقاتی که صرف فعالیت‌های شغلی و موظف می‌شوند جزء زمان فراغت نیستند. سوم اینکه گذران اوقات فراغت به میل و دلخواه انسان شکل می‌گیرد و اجبار یا باید و نبایدی بر آن مرتب نیست.
