تفریح جزء آن دست مفهوم‌هایی است که می‌تواند مفهوم آن از نظر افراد مختلف متفاوت بیان شود و تعریف ثابتی برای آن وجود ندارد به همین دلیل تعریف‌های مختلفی هم از آن ارائه شده است. به نظر می‌رسد اصطلاح تفریح در انگلیسی در اواخر قرن چهاردهم میلادی ابتدا به معنای تازه کردن، باطراوت کردن یا بهبود یک بیماری به کار می‌رفته است. یک دیدگاه سنتی در مورد تفریح وجود دارد که بیان می‌کند کار با تفریح پشتیبانی می‌شود و تفریح برای شارژ مجدد انرژی فرد است تا با تجدید توان، عملکرد کاری را بهبود داد.
مفهوم تفریح
تعریفی که در ابتدا برای مفهوم تفریح ارائه می‌شود از آقای محمدتقی فلسفی است که در توضیح این مفهوم بیان می‌کند:
تفریح به معنای لاابالیگری و بی‌بند و باری نیست، تفریح به معنی بیکارگی و اتلاف وقت نیست، تفریح به معنای آلوده شدن به پلیدی‌های گناه و سیئات اخلاقی نیست و به معنی ایجاد بدبختی و سیه‌روزی نمی‌باشد، بلکه تفریح از فعالیتهای مطبوع و لذت‌بخش است که در خارج از برنامه کار روزانه و در ساعات فراغت انجام می‌شود و باعث انبساط روح و مسرت خاطر می‌گردد و روی جسم و جان اثر مثبت و مفید می‌گذارد.
تفریح شامل آن دسته از فعالیت‌ها می‌شود که افراد آن‌ها را برای شوخی، سرگرمی، برای بهبود خود یا برای اهدافی که خودشان تعیین کرده‌اند انتخاب می‌کنند. این یک انتخاب آزادانه است و به به خاطر سود و منفعت‌ها یا اهدافی که جامعه برای فرد تعیین می‌کند، نیست.
اسلاوسن از محققین بزرگ تفریح و اوقات فراغت در ارائه مفهوم تفریح بیان می‌کند:
تفریح شامل فعالیت‌هایی است که معمولا به طور اختیاری و داوطلبانه به خاطر لذت و رضایتی که به دنبال دارد، توسط شرکت‌کنندگان انتخاب می‌گردد. این فعالیت مخصوص اوقات آزاد است و هیچ رابطه‌ای با کار اصلی شخص ندارد. معمولا لذت‌بخش است و وقتی به عنوان قسمتی از خدمات اجتماعی انجام می‌گیرد دارای هدف‌های مثبت و ثمربخش برای افراد شرکت‌کننده، گروه‌ها و به طور کلی برای جامعه است.
به صورت کلی می‌توان گفت تفریح یک فعالیت فراغتی است که اختیاری و با هدف سرگرمی و لذت انجام می‌شود. برای کلمه تفریح معمولا از دو واژه Recreation و Amusement استفاده می‌شود.
تفاوت Recreation و Amusement
Amusement به فعالیت و موضوعی اشاره دارد که فقط توجه ما را به سمت خود جلب می‌کند. اما Recreation بیانگر فعالیتی است که می‌تواند ما را بازیابی کند. برای تفاوت این دو واژه باید فکر کنیم آیا فعالیت مورد نظر به ما انرژی تازه‌ای می‌دهد یا فقط ما را سرگرم می‌کند و انرژی ما مانند قبل از فعالیت تفریحی است.
به طور معمول Recreation نسبت به Amusement رویکرد فعال‌تری دارد. در Recreation ما به صورت بدنی و ذهنی کاملا درگیر تفریح هستیم مثل زمانی که ورزش مورد علاقه خود را انجام می‌دهیم. در Amusement ما رویکرد منفعلانه‌تری به فعالیت داریم مثل زمانی که به شهر بازی می‌رویم و سوار ترن هوایی می‌شویم.
در آمریکا به پارک‌هایی که وسایلی مانند چرخ و فلک دارد که شما می‌توانید سوار وسیله شوید، Amusement Parks گفته می‌شود و پارک‌هایی که امکاناتی برای ورزش کردن مانند پیاده روی و دوچرخه‌سواری دارد، Recreation Park گفته می‌شود.
- Amusement اغلب شما را خسته می‌کند در حالی که Recreation شما را بازیابی می‌کند. به اصطلاح Recreation دقت کنید. واقعا به معنای ساختن مجدد است و بر تعامل فعال ذهن و بدن متمرکز است که هم سرگرم کننده و هم تجدید کننده است. Amusement را حتی در فعالیتهای خوب مانند تعطیلات خانوادگی می‌توانید در نظر بگیرید که انرژی شما از نظر روحی و جسمی کاملا تخلیه می‌شود.
- Amusement می تواند ذهنی نباشد. زمانی که در اینستاگرام کلیپ‌های مختلف را می‌بینید، تصور کنید. در حالی که در Recreation تعامل بیشتری با خود و دنیای اطراف تجربه خواهید کرد. زمانی که به پارک برای ورزش رفته‌اید را می‌توانید تصور کنید.
- Amusement به نقاط ضعف شما بیشتر می‌پردازد و شما را کمی تنزل می‌دهد. زمانی که در اینستاگرام بی‌هدف می‌چرخید این موضوع می‌تواند اهمالکاری و بی‌برنامه بودن در زندگی شما را افزایش دهد. در حالی که Recreation باعث تقویت نقاط قوت شما می‌شود زیرا به رشد شما کمک می‌کند. در واقع Recreation ما را بهتر می‌کند و باعث می‌شود بتوانیم از عهده فشارهای زندگی خود بر بیاییم. زمانی که شما ورزش می‌کنید توانایی بدنی و ذهنی بهتری برای غلبه بر مشکلات پیدا می‌کنید.
سپاس