برای پرسه تعاریف زیادی ارائه شده است. خود پرسه آن‌طور که در لغت‌نامه دهخدا آمده است مخفف پارسه است که معنای گدایی می‌دهد. رفتن گدایان به گدایی معنایی است که امروز کمتر از آن برای این منظور استفاده می‌شود. اما در زمانی پرسه معنای مریدی می‌داد که به دستور بزرگ و پیر خود به کوچه‌ها و بازارها برای گدایی می‌رفت و در بازار برای گدایی پرسه می‌زد. اما در کل و در زبان امروزی پرسه را افراط در پیاده‌روی می‌دانند یا راه رفتن بسیار و بی‌نتیجه. در واقع پرسه به راه رفتن بسیار و گردش زیاد در خیابان و بازار و  ول گشتن و همه جا را گشتن افراد بیکار اشاره دارد. همان داستان طرف کل خیابان‌ها را متر می‌کند، است.

پرسه زدن مفهومی است که در روزگار جدید مفهوم جدیدی پیدا کرده است. ویلسون، شوارتز، بنیامین، بودلر و گلاک هر کدام تعاریف خاصی از پرسه زدن ارائه کرده‌اند اما وجه مشترک تعریف‌های آن‌ها این است که پرسه زدن با ولگردی متفاوت است؛ پرسه زن، ولگرد محسوب نمی‌شود بلکه انسانی مدرن است که به تماشای رخدادهای روزمره شهری که برای دیگران عادی جلوه می‌کند، علاقه‌مند است، او فردی ناشناس است که به زیبایی‌ها و مناظر شهری علاقه‌مند است. به این ترتیب به گشت و گذار و تماشا در  خیابان‌های شهر می‌پردازد و با قدم زدن بدون هدف، خود را سرگرم می‌کند. او از این جهت با ولگرد متفاوت است که او فردی بعضا آراسته می‌باشد و  علت پرسه زدن او از سر بیکاری نیست بلکه او آگاهانه و مختار این فعالیت را انتخاب کرده است. پرسه زدن او بخاطر ناتوانی مالی نیست بلکه او علاقمند به گشت و گذار و کنجکاوی در محیط شهر است.

پرسه از رفتارهای شناخته شده در گذران اوقات فراغت است. بیشترین شکل پرسه را می­‌توان در شهرها و مسیرهای بخصوصی از شهر مشاهده کرد. پرسه زدن در خیابان­ها اغلب با هدف خرید انجام نمی­‌گیرد، بلکه بیشتر با ارضای حس کنجکاوی و به نوعی بخاطر ارضای نیاز اجتماعی و در جمع دیگران بودن انجام می­‌گیرد. هر چند که ممکن است به خرید هم منجر گردد.

برنامه ریزان شهری از رفتار پرسه زدن شهروندان برای طراحی پیاده‌­راه به ویژه در بخش‌های مرکزی، تجاری و قدیمی شهرها بهره می­‌برند و بدین ترتیب به پرسه زدن شهروندان در سطح شهرها جهت و موقعیت جغرافیایی خاص می­‌دهند. امروزه هم در شهرهای ایران، خیابان‌های خاص برای پرسه زدن مورد استفاده قرار می­‌گیرند. به همین دلیل مغازه‌های ویترینی شهرها به تدریج به این خیابان­‌ها کشیده می­‌شوند. به عبارتی می‌توان گفت که از این طریق رفتار پرسه با رفتار خرید در مسیر معینی برهم انطباق داده می‌شوند. اینجا جایی است که پای بازاریابان هم به مسئله پرسه زدن باز می‌شود.

بحث دیگر در مورد پرسه که اکنون بازارش داغ داغ است پرسه مجازی است. پرسه مجازی جنبه دیگری از سرگرمی در فضای مجازی و وقت‌گذرانی در شبکه‌های اجتماعی است که در اینجا نیز کاربر مخیر به انتخاب نوع، هدف و مقدار استفاده از این محیط است. همچنین دامنه نوع استفاده از شبکه‌های اجتماعی در فضای مجازی بسیار وسیع است که در یک گوشی هوشمند جمع می‌شود.

عدم مدیریت و برنامه‌ریزی در اوقات فراغت بحث تازه‌ای نیست اما اکنون این بی‌برنامگی از جنبه منفی پرسه از خیابان‌ها به پرسه در فضای مجازی منتقل شده است. خیلی جذاب است که شما می‌توانید کل دنیا را با نشستن در پشت مانیتور پرسه بزنید. پرسه زن مجازی فردی است که مایل است به گشت و گذار و پرسه در فضای مجازی بپردازد. بدون هدف خاصی گوگل کند، در فضای ایستاگرام قدم بزند و در صفحه‌ها کنجکاوی کند. لایک کند، کامنت بگذارد و به اشتراک بگذارد. خرید اینترنتی کند و با دوستان ناشناسی از سایر نقاط معاشرت کند.

پرسه زنی در محیط مجازی آسیب بیشتری نسبت به پرسه زدن در دنیای واقعی دارد چرا که در فضای مجازی شاید فکر کنید شما آزادانه و مختار به پست‌ها نگاه می‌کنید یا فعالیت شما آزادانه انجام می‌گیرد اما به هرحال حدود و میزان فعالیت شما را صاحبان فضای مجازی مشخص می‌کنند. در واقع شما دارید در زمین آن‌ها بازی می‌کنید و زمین انتخابی برای بازی شما وجود ندارد.

به هر حال شکل منفی از پرسه زدن که در ذهن بسیاری از افراد وجود دارد، اشتباه است اما به هر حال هر فعالیتی مانند پرسه‌زنی نیاز به مدیریت و برنامه‌ریزی دارد. پرسه زدن مثل بسیاری از فعالیت‌ها شمشیر دولبه است که در صورت استفاده مناسب موجبات رشد را فراهم می‌کند و افراط در آن هم می‌تواند منجر به آسیب شود. امیدوارم از اوقات فراغت خود نهایت استفاده را ببرید و پرسه‌های فوقال‌عاده و پرمحتوایی تجربه کنید.

در پایان از شما دعوت می‌کنم مقاله خانم هدی محمدی را در باب پرسه زدن مجازی را که بسیار خواندنی است از اینجا بخوانید.


۲ ۰